در سال ۲۰۰۵، دبلیو اف پی 2/4 میلیون تن غذا را بین 7/96میلیون نفر از مردم در 82 كشور توزیع نمود؛ در عملیاتهای اورژانسی 32 میلیون نفر از بهره برداران، شامل قربانیان جنگها، حوادث طبیعی و ورشكستگان اقتصادی در كشورهائی همچون افغانستان، جمهوری خلق كره، پاكستان و نیجریه مورد كمك واقع شدند. هزینه‌های مستقیم با 2/9 میلیارد دلار آمریكا، بیشترین میزان صرف هزینه بر روی عملیات نجات بلند مدت و عملیات ترمیمی را بخود اختصاص داد. بزرگترین عملیات كشوری دبلیو اف پی در سال 2005 در كشور سودان بود: در درافور، سطح پوشش برنامه به 4/3 میلیون نفر رسید.
دبلیو اف پی با هدف خاتمه گرسنگی كودكان، بیشتر كمكهای خود را بر روی زنان و كودكان متمركز می كند. در سال 2005، مساعدتهای غذائی جهت 58 میلیون نفر كودك، كه 30درصد آنها زیر پنج سال بودند، تدارك دیده شد. برنامه‌های غذائی مدرسه‌ای در 74 كشور به دانش آموزان مبنی بر مطالعات آنها و ترغیب والدین ایشان به فرستادن بچه هایشان، مخصوصا دختران به مدرسه كمك می كند. (ویکیپدیای فارسی)
[galobj viewid=2]
پدرام روزانه 
واقعا آدم این عکس‌ها رو میبینه نمی‌دونه چی بگه…
اسمایلی ناراحت + صدای سُرفه
اینا گرسنگان را سیر میکنن ،مثل ج.ا نیست که ملتی سیر را گرسنه کرده.
@سعید,
چی بگم والا.
به به آقا پدرام
نبودی عزیز دلمون تنگ شده بود واسه نوشته هات… خوبی؟
امیدوارم هر جا هستی شاد و سلامت و موفق باشی
@صبا,
ما هم دلمون برای شما تنگیده بود. ممنون. شما هم موفق باشی. بازم سر بزن.
آدم این عکس ها را که میبینه بیشتر به فکر دور و اطرافش میافته اگر اون ها توی آفریقا و … چیزی ندارند ما نباید بذاریم که اطراف خودمون افرادی اینطور زندگی کنند
@امین هاشمی,
دقیقا درست میگی. البته wfp تویه ایران هم فعالیت گسترده ای داره. مثلا آهن و کلسیم به برنامه غذایی مدارس دخترانه اضافه کرده.
😦
😦 اینجا هم چنین انسان هایی کم نیستند 😦
آقا سعید اون بالا حرف قشنگی زدند !
@پسری از برج حوت,
بله متأسفانه. فقط افسوس خوردن کافی نیست…
آقا سعید هم بله! ولی من از این حرفا تویه بلاگم خوشم نمیاد! بهش نگیا! بابا فیل.تر مون می کنن!